11 Temmuz 2012 ÇARŞAMBA
Resmî Gazete
Sayı : 28350
YÖNETMELİK
Orman Genel Müdürlüğünden:
ORMANLARDA VE ORMAN İÇİNDE BULUNAN OTLAK, YAYLAK VE
KIŞLAKLARDA HAYVAN OTLATILMASINA İLİŞKİN USUL
VE ESASLAR HAKKINDA YÖNETMELİK
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, ormanlar ile bu ormanların içindeki otlak, yaylak ve kışlaklarda olmak üzere;
a) Hangi tür hayvanların ne gibi şartlarla, bu yerlere zarar vermeden otlatılmasına izin verilmesine,
b) Bu yerler ile sulama yerlerinde hakları olanların giriş ve çıkış esaslarının belirlenmesine,
c) Yangına hassas orman alanlarında yangın riskini azaltmak amacıyla yanıcı madde miktarının otlatma yöntemiyle azaltılmasına yönelik planlama esaslarının belirlenmesine,
ç) Ülke genelinde ormanlık alanlarda yaptırılacak planlı otlatma ile kamu yararı gereklerine uygun olarak ormanlardan düzenli faydalanmanın sağlanmasına,
d) Orman içi, orman kenarı ve orman üst sınırı mera, yaylak, kışlak ve otlakların koruma, bakım, tanzim ve ıslahına,
ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 31/8/1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanunu ile 25/2/1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanununun 28 inci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Bakanlık: Orman ve Su İşleri Bakanlığını,
b) BDy veya BMak: Eski ve yeni amenajman planlarında rumuzu ile belirtilen tipik akdeniz florası olup kapalılığı %40 ve aşağısı olan, içerisinde Q.ilex, Q.coccifera, akçakesme, sandal ve tespih ağacı gibi fazla boylanmayan ağaç ve ağaçcıklardan oluşan alanları,
c) (b) çağı: 1,30 m. göğüs yüzeyinde 8-19,9 cm. arasındaki çaplara haiz ağaçları,
ç) Bölge Müdürlüğü: Orman Bölge Müdürlüğünü,
d) Çoban: Sorumluluğundaki koyun, keçi, sığır ve manda gibi farklı türden hayvanların, barınaklarında veya otlama alanlarındaki bakım ve beslenmesini yapan, genel sağlık durumlarını gözeten, sevk-idaresinden sorumlu olan, gerektiğinde sağım yapabilen kişiyi,
e) Geçici çevirme: Otlatma planı yapılan alanlarda hayvanlara zarar vermeksizin planlı bir şekilde otlatılmasını sağlayan, gecelemelerini emniyet altına alan, dağılmalarını engelleyen, içerisinde süt sağım alanı ile hayvan sahiplerinin çadırlarının da bulunduğu alanı çevrelemeyi,
f) Geçiş izni: Otlatma planında belli otlak alanlarına ulaşmak için orman alanlarından geçiş veya otlak alanlarından sulaklara geçiş için orman işletme şefliğinden alınan izni,
g) Gençleştirme alanı: Ormanlardan sürdürülebilir bir şekilde yararlanmayı emniyet altına almak amacıyla ormanın son hâsılatını oluşturan ve kesimlik çağa ulaşmış ağaç, ağaç toplulukları ve maktalı koru ormanında meşcerelerin devamlılığının sağlanması ile yanan ve yenilenmesi zorunlu hale gelen ormanların yerine yeni genç jenerasyonun getirilmesi çalışmasının uygulandığı alanı,
ğ) Genel Müdürlük: Orman Genel Müdürlüğünü,
h) İşletme Müdürlüğü: Orman İşletme Müdürlüğünü,
ı) İşletme Şefliği: Orman İşletme Şefliğini,
i) Koruma ekibi: Orman Genel Müdürlüğünde ormanların korunması ile ilgili kolluk görevlilerinden orman muhafaza memurlarının görevli olduğu ekibi,
j) Muhafaza ormanı: 6831 sayılı Orman Kanununun 23 üncü ve 24 üncü maddelerine göre ilan edilmiş ormanları,
k) Orman: Devlet ormanlarını,
l) Ormancılık bürosu: Orman mühendisi veya orman yüksek mühendisi unvanına sahip, ruhsatlı serbest meslek mensubu veya ruhsatlı serbest yeminli meslek mensuplarının, 8/4/2009 tarihli ve 27194 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ormancılık ve Orman Ürünleri Bürolarının Kuruluş ve Çalışma Esasları Yönetmeliği hükümlerine göre kurdukları serbest ormancılık veya serbest yeminli ormancılık bürolarını,
m) Orman yangınlarına hassasiyet derecesi: İşletme Müdürlüğü bazında orman alanlarında en az son yirmi yılda çıkan orman yangınlarının yıllık yangın adedi ve yanan alan miktarları ile işletmenin toplam alanı ve ormanlık alanı dikkate alınarak hesaplanmakta olan ve çok yüksek, yüksek, orta, düşük ve çok düşük olarak beş tehlike sınıfından oluşan yangın riski derecesini,
n) Otlak/Mera: Üstünde hayvan otlayan, otsu bitkilerin tabii olarak yetiştiği açık alanlar olup, bir veya daha fazla köy ve belde halkına ait hayvanların ot ihtiyacını temin etmek maksadı ile tahsis edilmiş veya kadimden beri bu amaçla kullanılan arazileri,
o) Otlatma kapasitesi: Belli bir alanda ve eşit zaman aralıkları ile uzun yıllar bitki örtüsüne, toprak, su ve diğer tabii kaynaklara zarar vermeden otlatılabilecek büyükbaş - küçükbaş hayvan birimi miktarını,
ö) Otlatma izni: Otlatma planında, otlatma amacıyla belirtili orman alanlarında ve orman içi otlak, yaylak ve kışlaklarda verilen izni,
p) Otlatma alt zonu: 0-400 metre rakımı,
r) Otlatma orta zonu: 400-1000 metre rakımı,
s) Otlatma üst zonu: 1000 metre üzeri rakımı,
ş) Otlatmaya konu yanıcı madde: Orman alanlarında alt florada mevcut otsu ve odunsu bitkileri,
t) Öncelikli otlatma alanı: Plan dâhilinde öncelikli olarak otlatmaya izin verilecek ormanlık sahayı,
u) Serbest otlatma alanı: Plan dâhilinde otlatmaya izin verilecek ormanlık sahayı,
ü) Sulaklar: Hayvanların arazide su ihtiyaçlarını giderdikleri akarsu, göl, gölet ve çeşme gibi doğal veya yapay su kaynaklarının bulunduğu alanları,
v) Yangın önleme alanları: Yangın Durdurma Zonu, Yangın Emniyet Yolu, Yangın Emniyet Yolu ve Şeridi, Yangın Emniyet Şeridi, Yerleşim Yeri ile Orman Alanını Ayırma Tesisi, Ziraat Arazileri ile Orman Arazilerini Ayırma Tesisini ve Yangın Müdahale Cephesini,
y) YARDOP: Yanan alanların rehabilitasyonu ve yangına dirençli ormanlar tesisi projesini,
z) Yasak otlatma alanı: Hiçbir surette otlatmaya izin verilmeyecek ormanlık sahayı,
aa) Yaylak ve kışlak: 6831 sayılı Orman Kanununun 17 nci maddesinin ikinci fıkrası kapsamı dışında orman içi açıklıkları ile orman sınırı üzerinde kalan ve bir veya birkaç köy veya belde ahalisinin hayvanları ile birlikte geçici olarak çıkıp, hayvanlarını otlatmak üzere kadimden beri kullanılan ağaçsız, otlu, orman içi veya orman dışı münferit yerleri,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Temel İlkeler, Otlatma Kapasitesi, Otlatma Şekilleri ve Otlatma Planları ile Geçiş İzni
Temel ilkeler
MADDE 4 – (1) Otlatma izni verilmeyecek alanlar aşağıda belirtilmiştir.
a) Yangın görmüş ve ormanların yenilenmesini veya erozyon tedbirlerinin alınmasını gerektiren alanlar,
b) Doğal veya yapay olarak gençleştirmeye ayrılan alanlar,
c) Rehabilitasyon ve YARDOP kapsamında tesis edilen yangın durdurma zonlarındaki ekim ve dikim yoluyla gençleştirmeye ayrılan alanlar,
ç) Ağaçlandırılmış olan sahalar,
d) Toprak muhafaza tedbirleri alınan havzalar ve erozyon kontrolü çalışmaları henüz başlamamış olmakla birlikte toprak taşınmasına ve sele hassas olan dere havzaları,
e) Koruya tahvil, verimli baltalık olarak işletilen ve canlandırma kesimleri ile rehabilitasyon çalışmalarına konu edilen yerlerde hayvanların zarar veremeyeceği boya ulaşmamış ve ilgili işletme şefliğince hayvanların ağaçlara zarar verebileceği tespit edilen ormanlar,
f) Seçme işletmeciliği uygulanan alanlarla, devamlı orman olarak işletilen ormanlardaki gençleştirme nüveleri,
g) Özel ağaçlandırma sahaları,
ğ) Birinci derece arkeolojik sit alanları ile milli park ve tabiat parklarının mutlak koruma, hassas koruma bölgelerinin yanı sıra tabiatı koruma alanları ve tabiat anıtları, sulak alan mutlak koruma bölgeleri, yaban hayvanı üretme istasyonları, yaban hayatı koruma sahaları, yaban hayatı geliştirme sahalarının mutlak koruma bölgeleri ve yaban hayatı geliştirme sahalarından yönetim planlarında otlatmanın yasaklandığı diğer zonlar,
h) Nesli tehlike altına girmiş, endemik bitki türleri açısından, korumada öncelikli ve önemli sahalar,
ı) Çam pamuklu koşnili bulunan basralı ormanlar hariç, arıcılığı desteklemek amacıyla tesis edilen ormanlık alanlar.
(2) Kısıtlı alan olma gerekçelerine aykırı olmaması, gençleştirme veya yenileme çalışmaları tamamlanmış olması, ilgili birimden muvafakat alınması ve planlarına uygun olması kaydıyla; birinci fıkranın (ç), (g), (ğ) ve (h) bentlerinde belirtilen alanların dışında kalan yerler, muhafaza ormanları, avlak alanlar, tohum meşcereleri, gen koruma ormanları ve odun dışı ürün planlaması yapılan orman alanlarında otlatma izni verilebilir.
3) Mülki hudutlarında Devlet ormanı bulunan köyler halkı ile orman sınırları dışında yaşayıp kadimden beri hayvancılıkla uğraşanlara tayin edilecek saha ve otlatmaya uygun bitki kapasitesi dahilinde yılı içerisinde belirlenecek sürelerde otlatma izni verilebilir.
(4) Birinci fıkrada belirtilen hükümler saklı kalmak kaydıyla, Devlet ormanlarında beslenme özellikleri dikkate alınarak koyun, keçi, sığır ve manda gibi besi hayvanları için otlatma izni verilebilir.
(5) Gençleştirme veya ağaçlandırma çalışmaları tamamlanmış olan sahalar ile birinci fıkranın (c) ve (e) bentlerinde belirtilen ormanlık alanlarda koyun için otlatma planı yapılabilir.
(6) Amenajman planlarında meşçere tipi BDy veya BMak olarak gösterilen alanlarda otlatma planı dahilinde otlatmaya izin verilebilir.
(7) Sınır ihtilafı olan yerlerde hak belirleme yetkisi ilçelerde kaymakamlıklara, birden fazla ilçeyi ilgilendirmesi halinde valiliklere aittir.
Otlatma kapasitesi
MADDE 5 – (1) Ormanlardaki otlatma izni verilen otlatma planlarında hektardaki hayvan adedi bu maddenin ikinci fıkrasında belirlenen değerlerin 1/5 oranından çok olamaz. Ancak; alt ve orta zonlarda hektardaki otlatılacak hayvan sayısı, yanıcı madde miktarı ve otlatma alanının kapasitesi göz önünde bulundurularak belirlenir.
(2) Kışlak ve yaylaklarda otlatılacak hayvanların tür, yaş ve adedi:
a) Islahı yapılmamış otlaklarda;
1) Hektarda; 1 yaşından büyük ise en fazla 2 büyükbaş hayvan, küçükbaş hayvanlarda koyun ve keçi en fazla 10 adet hesap edilir.
2) Hektarda; Hayvanların yavrularında ise; büyükbaş hayvanlarda 4, küçükbaş hayvanların yavrularında 10 hayvan hesap edilir.
b) Islahı yapılmış otlaklarda, projesinde belirtilen hayvan miktarı göz önünde bulundurulur.
Otlatma şekilleri
MADDE 6 – (1) Yangın riski I inci, II nci ve III üncü derece olan orman alanlarında:
a) Alt zonda otlatma: Orman yangınları itibari ile en riskli olan bu zonda yapılacak otlatma planları, temel ilkelerdeki esaslar dikkate alınmak kaydıyla yangın önleme alanları öncelikli olmak üzere bu zondaki ormanlık alanların tamamını kapsayabilir. Öncelikle otlatma bu zonda yapılır.
b) Orta zonda otlatma: Bu zonda yangın önleme alanlarında temel ilkelerdeki esaslar dikkate alınmak kaydıyla otlatma planlamasına öncelik verilir, ormanın durumuna göre diğer alanlarda serbest otlatma alanları belirlenerek plan yapılabilir.
c) Üst zonda otlatma: Bu zonda yapılacak otlatma planlarında temel ilkelerdeki esaslar dikkate alınır. Bu zonda yapılacak rehabilitasyon çalışmalarında eskiden beri otlatma alanı olarak kullanılan alanlardaki otlatma ihtiyacı ve potansiyeli dikkate alınarak planlama yapılabilir.
(2) Yangın riski IV üncü ve V inci derece olan orman alanlarında otlatma planları ormanın mevcut durumu göz önünde bulundurularak temel ilkelerdeki esaslar dikkate alınmak kaydıyla yapılır.
Devlet ormanlardaki otlatma planları
MADDE 7 – (1) Ormanlardaki otlatma için yapılacak otlatma planında aşağıda yer alan hususlar bulunur.
a) Otlatmanın planlanacağı orman işletme şefliği,
b) Otlatma planlanmasının amacı,
c) Otlatmaya konu olan otsu veya maki formunda hangi bitkilerin olduğu,
ç) Otlatma planı yapılan Orman İşletme Şefliğindeki Amenajman Planında belirtilen işletme sınıf veya sınıfları,
d) Meşçere tipleri olarak amenajman planı verisi ve aktüel durumu,
e) Otlatma alanının alt ve üst rakımları,
f) Milli park, muhafaza ormanı gibi kısıtlı alan olup olmadığı,
g) Otlatma alanlarının sınırlarını belirten 1/25.000 ölçekli sayısal meşçere haritasında; otlatma sınırını kırmızı, geçiş yollarını yeşil, su kaynaklarını mavi renkte gösteren harita,
ğ) Otlatma alanındaki ırmak, dere, pınar gibi su kaynakları ile bunların otlatma mevsimi boyunca su ihtiva edip etmedikleri,
h) Otlatılması planlanan hayvanın türü ve adedi,
ı) Yöresel şartlara zonlara göre belirlenen süre ve mevsimi,
i) Sulakların bulunduğu yerler, ormanlara giriş ve çıkışlar ile hayvanların su ihtiyaçlarının temini için kullanacakları yollar ve yolların durumu,
j) Otlatma Planında kademeli olarak yaptırılacak otlatmanın nasıl yapılacağı,
k) Otlatmanın başlangıç ve bitiş zamanı,
l) Otlatma alanında ihtiyaç duyulan sıvat ve yol gibi alt yapı tesisleri ile ihtiyaç miktarı,
m) Otlatma sahasında uyulması gereken diğer hususlar.
Devlet ormanları içindeki otlak, yaylak ve kışlaklarda otlatma planları
MADDE 8 – (1) Devlet ormanları içindeki otlak, yaylak ve kışlaklarda, otlatmanın belirli bir esas içinde uygulanması için, alanı beş hektarı geçen her otlak sahası yapılan otlatma planında ayrı ayrı değerlendirilir.
(2) Otlatma planında otlak, yaylak ve kışlaklar için aşağıda yer alan hususlar bulundurulur.
a) Otlatma alanlarının sınırlarını belirten 1/25.000 ölçekli sayısal meşçere haritasında; otlatma sınırını kırmızı, geçiş yollarını yeşil, su kaynaklarını mavi renkte gösteren harita,
b) Aşağıda belirtilen otlak, yaylak ve kışlaklarda otlak durumu ve sınıfları;
1) Çok iyi; Bitki örtüsünün ağırlıklı olarak % 76-100'ü kaliteli bitkilerden oluşan otlak, yaylak ve kışlakları,
2) İyi; Bitki örtüsünün ağırlıklı olarak % 51-75'i kaliteli bitkilerden oluşan otlak, yaylak ve kışlakları,
3) Orta; Bitki örtüsünün ağırlıklı olarak % 26-50'si kaliteli bitkilerden oluşan otlak, yaylak ve kışlakları,
4) Zayıf; Bitki örtüsünün ağırlıklı olarak % 0-25'i kaliteli bitkilerden oluşan otlak, yaylak ve kışlakları.
c) Otlatma alanında ihtiyaç duyulan bitki örtüsü, sıvat ve çit gibi tesisler ile gerektiğinde ihtiyaç duyulan yol miktarı,
ç) Mevcut ise üç veya daha fazla otlağı veya otlak parselini birbirini takiben otlatma ve sonra yine ilk bölümden başlayarak otlatmaya devam etme şeklinde bir münavebeli otlatma sistemi,
d) Otlatmanın başlangıç ve bitiş zamanı,
e) Sulakların bulunduğu yerler, otlaklara giriş ve çıkışlar ile hayvanların su ihtiyaçlarının temini için kullanacakları güzergah belirleyen yollar,
f) Otlatma sahasında gerekli görülen diğer hususlar.
Planların süresi ve onayı
MADDE 9 – (1) Otlatma planları orman işletme müdürlüklerince amenajman plan süresi için şeflik bazında tek plan olarak yapılır veya ormancılık bürolarına yaptırılır. Yıllık otlatma dönemi sonunda plan verilerinde değişiklik olup olmadığı yerinde tespit edilerek gerekirse planda düzeltmeler yapılabilir. Amenajman plan sürelerinin bitip avans dönemi oluşması halinde otlatma planları revize edilir.
(2) Otlatma planları, orman işletme müdür yardımcısı başkanlığında, ilgili işletme şefi, teknik eleman ve ilgili toplu koruma ekibinde görevli orman muhafaza memurundan oluşan en az dört kişilik komisyon tarafından EK-1’de yer alan dispozisyona uygun olarak hazırlanarak orman işletme müdürünün onayı ile yürürlüğe girer.
(3) Ormancılık bürolarına yaptırılan otlatma planları, orman işletme şefinin tetkiki, işletme müdürünün onayı ile yürürlüğe girer.
Ormanda otlatma ve geçiş izinleri
MADDE 10 – (1) Ormanlarda, orman içerisindeki otlak, kışlak, yaylak ve sulaklara planda belirtilen geçiş yolundan izin verilir. Geçiş izni ve orman içinde yapılacak otlatma için orman işletme şefliğine dilekçe ile müracaat edilerek izin alınır. Otlatma planı dahilinde otlatma alanlarında belirlenen hayvan kapasitesi dolduktan sonraki müracaatlar değerlendirmeye alınmaz.
(2) Devlet ormanları dahilindeki orman içi otlaklara işletme müdürlüğü sınırları dışından toplu olarak veya sürü halinde hayvan sokulup otlatılmasına ilgili yöresel şartlar dikkate alınarak işletme müdürlüğünce izin verilebilir.
(3) Otlatma ve geçiş izni için dilekçelerinde; otlatılacak hayvanların türü, adedi, nerede ve ne kadar süre otlatılacağı ile sürü sahibi ve çobanın ismi, hangi geçiş yolundan geçmek istedikleri belirtilir.
(4) Orman işletme şefi, otlatma izin belgesi ve geçiş izin belgesini düzenler.
(5) Otlatma ve ormandan geçiş izni belgesinde;
a) Sürü sahibinin ve çobanların kimlik bilgileri,
b) Otlatmanın başlangıç ve bitiş tarihleri,
c) Hayvanların türü ve adedi,
ç) İznin dayanağı olan otlatma planının tarih ve numarası,
d) Otlatma sahası ve ormandan geçiş yolları,
ile gerekli görülen diğer hususlar bulunur.
(6) Sürü sahibine otlatma sahasının haritası veya basit krokisi verilir.
(7) Çobanlar otlatma ve/veya geçiş izin belgelerini her zaman yanında bulundurmak ve yapılacak kontrollerde göstermek zorundadır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Otlatmanın Takibi, Riskleri ve Koruma
Otlatmanın takibi
MADDE 11 – (1) Yapılan otlatma planları ve bunlara müsteniden verilen otlatma izinleri köyler ve beldeler itibariyle dosyalanır. Otlatmadan doğan olumlu ve olumsuz etkilere ilişkin raporlar ilgili orman işletme şefliğince yıllık otlatma dönemleri sonunda hazırlanarak muhafaza edilir.
Otlatma risklerinin değerlendirilmesi
MADDE 12 – (1) Yapılan gözlemler sırasında otlatma yapılan alanlarda zararların tespitine özel bir önem verilerek, ormana zarar verilmeden otlatmanın yapılması sağlanır.
(2) İzin verilen ormanlık alanın zarar görmesi durumunda, 9 uncu maddenin ikinci fıkrasında yazılı komisyon tarafından düzenlenen rapora istinaden bu alanlar işletme müdürlüğünce otlatma kapsamından çıkartılır. Rehabilite edildikten sonra bu alanlar yeniden otlatma planına konu edilebilir.
Koruma işleri
MADDE 13 – (1) Verilen otlatma ve ormandan geçiş izin belgeleri ile bu yerlere ait haritanın bir nüshası ilgili koruma ekiplerine verilir.
(2) İzin verilen otlatma alanlarında; plana ve verilen izne ne derece uyulduğu, otlatmadan doğan toprak ve ot durumu, kabuk soyulması, dal budanması, uç sürgün tahribatı ve benzeri etkileri ile planda belirtilen hayvanların tür ve adedi gibi hususlar kontrol edilir.
(3) Öncelikli otlatma alanlarında geçici çevirme yapılmadan münavebeli otlatmaya izin verilmez.
(4) Otlatma planına uygun olarak alınacak otlatma izni doğrultusunda yapılacak otlatma faaliyetlerinde, otlatma süresince hayvanların geçici olarak barınmalarına izin verilir.
Sürü sahipleri ve çobanların bilgilendirilmesi
MADDE 14 – (1) Otlatma planının onaylanmasını takip eden bir ay içerisinde mahalli orman işletme müdürlüğünce yöredeki sürü sahipleri ile çobanların katıldığı bir toplantı düzenlenir. Bu toplantıda otlatmaya yasak alanlar, otlatma yapılacak alanlar ve plan uygulaması ile ilgili; mahalli yöresel mevki isimleri ile ova, dere, tepe, düzlük ve benzeri yerleri belirtmek suretiyle bilgilendirme yapılır.
(2) Otlatmada çoban başına en fazla 200 adet keçi veya 250 adet koyun veya 50 adet büyükbaş hayvan hesap edilir. 0-6 ay arası oğlak, kuzu ve buzağı bu rakamlara dahil edilmez.
İzinsiz otlatma
MADDE 15 – (1) İzin almadan ormana hayvan sokan veya Devlet ormanı içindeki otlak, yaylak, kışlak ve sulama yerlerine izinsiz yahut izin verilmeyen yollardan hayvanlarıyla girenler hakkında 6831 sayılı Orman Kanunu ve ilgili diğer mevzuat hükümleri gereğince yasal işlem yapılır.
Özel ormanlarda otlatma
MADDE 16 – (1) Özel ormanlarda yaptırılacak otlatmalarda bu Yönetmelik hükümlerine göre otlatma planı özel orman sahibince yaptırılıp orman işletme müdürlüğünce onaylanır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE 17 – (1) 13/8/1984 tarihli ve 18488 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ormanlarda ve Orman İçinde Bulunan Otlak Yaylak ve Kışlaklarda Hayvan Otlatma Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.
Yürürlük
MADDE 18 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 19 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Orman Genel Müdürü yürütür.